ดร.สลัมป์ เป็นการ์ตูนที่ขึ้นชื่อเรื่องมุขตลกที่ออกจะทะลึ่งตึงตัง โดยนำวัฒนธรรมทั้งญี่ปุ่น และอเมริกันมาล้อเลียน เช่น ตัวละครชื่อ ซุปเปอร์แมน ที่แต่งตัวเหมือนซุปเปอร์แมน แต่กลับตัวอ้วนเตี้ยม่อต้อแถมยังบินไม่ได้ ต้องใช้พุงไถตัวไปกับเสก็ตบอร์ดแทน นอกจากนี้ตำรวจในเรื่องยังถูกจับแต่งตัวเลียนแบบทหารในเรื่อง สตาร์วอร์ด้วย
เนื้อเรื่องเกิดขึ้นใน หมู่บ้านเพนกวิน ที่คนอาศัยอยู่ร่วมกับสัตว์พูดได้ เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องที่ชื่อ?? เซมเบ้ โนริมากิ หรือที่รู้จักกันว่า ดร.สลัมป์ ได้ประดิษฐ์หุ่นยนต์เด็กผู้หญิงชื่อว่า อาราเล่ และ ด้วยความป้ำเป๋อของ ดร.สลัมป์ ให้อาราเล่กลายเป็นหุ่นยนต์สายตาสั้น ซุ่มซ่าม แถมไม่ค่อยเข้าใจอะไรๆ อยู่เสมอ นอกจากนี้ยังมีคู่หูฝาแฝดกั๊ตจัง คู่หูตัวป่วน แต่ทว่าคนในหมู่บ้านเพนกวินกลับไม่รู้ตัวเลยว่าพวกเค้าเป็นหุ่นยนต์ ความวุ่นวายต่างๆ จึงเกิดขึ้น…
เนื้อเรื่องเกิดขึ้นใน หมู่บ้านเพนกวิน ที่คนอาศัยอยู่ร่วมกับสัตว์พูดได้ เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องที่ชื่อ?? เซมเบ้ โนริมากิ หรือที่รู้จักกันว่า ดร.สลัมป์ ได้ประดิษฐ์หุ่นยนต์เด็กผู้หญิงชื่อว่า อาราเล่ และ ด้วยความป้ำเป๋อของ ดร.สลัมป์ ให้อาราเล่กลายเป็นหุ่นยนต์สายตาสั้น ซุ่มซ่าม แถมไม่ค่อยเข้าใจอะไรๆ อยู่เสมอ นอกจากนี้ยังมีคู่หูฝาแฝดกั๊ตจัง คู่หูตัวป่วน แต่ทว่าคนในหมู่บ้านเพนกวินกลับไม่รู้ตัวเลยว่าพวกเค้าเป็นหุ่นยนต์ ความวุ่นวายต่างๆ จึงเกิดขึ้น…
เห็นภาพก็รู้แล้วว่าเป็นการ์ตูนเรื่อง “ดร.สลัมป์ กับหนูน้อยอาราเล่”
และแทบไม่น่าเชื่อว่าการ์ตูนตลก แฟนตาซีเรื่องนี้จะมีอายุอานามเกือบ 30 ปีแล้ว เพราะได้ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 2523 โดยคนวาดที่ชื่อ อากิระ โทริยามากิ และช่วงนี้เราจะเห็นได้บ่อยๆช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ทางฟรีทีวีช่องหนึ่ง ดิฉันเองหากมีเวลาก็ยังนั่งดูอยู่เรื่อยๆ
เริ่มตั้งแต่ ดร.สลัมป์หรือ โนริมากิน เซมเบ้ ได้ประดิษฐ์หุ่นยนต์ที่เหมือนมนุษย์ขึ้นมา นั่นก็คือ หนูน้อยอาราเร่ผู้น่ารักนั่นเอง จริงๆเห็นบอกว่า ตั้งใจจะสร้างหุ่นยนต์คนใช้ขึ้นมา แต่พอฟ้าผ่า อุปกรณ์ก็รวน ก็เลยสร้างเป็นเด็กผู้หญิงขึ้นมาแทน อาราเร่ ก็วิ่งเล่นอยู่ในหมู่บ้านนี้ หมู่บ้านที่ชื่อ ‘เพนกวิน’ นี่เอง
และเราจะเห็นว่าอาราเร่จะมีเพื่อนคู่หูที่ชื่อ ‘กั๊ดจัง’ จำไม่ได้เหมือนกันว่า เจ้าตัวเล็กๆที่บินได้มันมาจากไหน ขอค้นหาหน่อย…คำตอบก็คือ เกิดจากไข่สมัยไดโนเสาร์ พอฟักออกมาก็เป็นเด็กหัวเขียวๆ(ตอนหลังทำไมผมเป็นสีทอง จำไม่ได้แล้ว) ชื่อกั๊ดจังเป็นชื่อที่อาราเร่ตั้งให้ (ประสมคำระหว่าง โนริมากิ กั๊ดซิล่ากับกาเมล่า กลายเป็นกั๊ดจัง)
ถ้าใครพอจะจำได้ อาจจะเคยเห็นเด็กผู้หญิงที่ชื่อ ‘คิโนโกะ’ ขี่จักรยานไปมาในหมู่บ้าน ทรงผมเธอเป็นเอกลักษณ์ ผมทรงกะลาครอบ และสมัยนั้นถ้าใครตัดผมสั้นมากๆ จะถูกล้อว่า ‘คิโนโกะ’ อยู่เรื่อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น